Sofrologie

De meeste tinnitus-patiënten merken dat naarmate hun stressniveau toeneemt, de aanwezigheid van tinnitus toeneemt. Er lijkt een duidelijke correlatie te bestaan tussen emotionele toestand, toegenomen stress en de waarneming van lawaai.
Sophrologie toegepast op tinnitus heeft tot doel de aversieve connotatie ervan te verminderen, d.w.z. het niveau van emotionele toxiciteit gekoppeld aan tinnitus symptomen en uiteindelijk om ze draaglijker te maken.
Dat sluit aan bij het idee om tinnitus op meerdere fronten te behandelen, door gebruik te maken van verschillende benaderingen en technieken, zoals suppletie, ontspanning, werk aan de geest en emoties in combinatie met audiobehandeling.

Meer in het algemeen is Sophrologie, zo’n 60 jaar geleden ontwikkeld door de Colombiaanse psychiater A Caycedo, een psychosomatische benadering die ernaar streeft de patiënt holistisch en globaal te behandelen in plaats van uitsluitend op symptoomniveau.
Het combineert gecontroleerde ademhaling, dynamische ontspanning en mentale beeldvorming om het omgaan met angstige situaties te verbeteren.
Een dergelijke fysieke en mentale voorbereiding wordt op grote schaal gebruikt voor topsporters, ter voorbereiding van examens of als hulpmiddel bij de behandeling van pijn in verschillende pathologieën.

Verschillende wetenschappelijke studies uitgevoerd met mensen die lijden aan tinnitus hebben duidelijk de doeltreffendheid aangetoond van sofrologie als alternatieve oplossing.
Verschillende studies hebben aanzienlijke verbeteringen gemeld vanaf de eerste behandelingssessies.

De behandelende arts zal dus een protocol van sofrologie kunnen voorstellen in de verzorging van de tinnitus patiënt.
Het protocol voor de behandeling van tinnitus omvat een tiental sessies van elk één tot anderhalf uur, gespreid over een periode van 10 weken.

Het resultaat wordt verkregen door te werken op het limbisch systeem (zetel van de emoties) dat in constante communicatie staat met de auditieve cortex, het gebied dat gewijd is aan de verwerking van geluidsprikkels, of ze nu echt zijn (objectief) of alleen waargenomen door de patiënt (subjectief).

Sophrologie biedt een compleet gamma technieken en hulpmiddelen zoals suggestie, gewenning, spierontspanning, visualisatie, herinterpretatie en verschillende hulpmiddelen die het voordeel hebben dat ze zowel bij de behandelaar als thuis kunnen worden gebruikt.
Een protocol van specifieke sessies, gebaseerd op fasen en doelstellingen, zal de tinnituspatiënt in staat stellen zich te ontspannen ondanks de aanwezigheid van parasitaire ruis, en instrumenten te verwerven die hem/haar in staat zullen stellen de momenten van intense waarneming van tinnitus zelfstandig te beheersen.
Naarmate het protocol vordert, zal het doel zijn om beter om te gaan met de emoties die samenhangen met de aanwezigheid van tinnitus, door de persoon die lijdt aan chronische tinnitus, niet langer te zien als de enige drager van een oorprobleem, maar meer in het algemeen als een individu met pijn.

Protocol

Hier is een voorbeeld van een sophrology tinnitus protocol:

Fase 1, het smeden van de therapeutische alliantie, omvatte het afnemen van de geschiedenis om klinische gegevens te verzamelen, de ernst (op THI) te beoordelen, consensus verklaringen van het symptoom te communiceren, en behandelingsdoelen te stellen. De patiënt leert dat het mogelijk is om reflexen van ontspanning te verwerven met betrekking tot de perceptie van tinnitus.

Fase 2 richt zich op de symptomen, waarbij de patiënt zich bewust wordt van de akoestische omgeving, inclusief tinnitus. De sofrologist begeleidt de patiënt in een toestand van diepe spier- en mentale ontspanning en van onthechting van het parasitaire geluid.

Fase 3 omvat progressieve “gewenning”: d.w.z. afstand nemen van de tinnitus. Geleid door de stem van de sofrologist in een overgangstoestand tussen waken en slapen, leert de proefpersoon de negatieve sensaties die door de tinnitus veroorzaakt worden te vervangen door neutrale of aangename sensaties die dan geassocieerd kunnen worden met een specifieke cue om zo een “ontspanningsreflex” te creëren.

Hier verwerft de patiënt een autonomie die hem in staat stelt geleidelijk zelf de episodes waarin de tinnitus opdringerig wordt, te beheersen.
Om de doelstellingen van deze 3 fasen te bereiken, maakt het protocol gebruik van gecodificeerde oefeningen, aangepast aan tinnitus en met gebruikmaking van specifieke technieken van ademhaling, dynamische ontspanning en mentale beeldvorming.
Elke sessie eindigt met een moment voor de patiënt om vrij zijn gevoelens te uiten.

Andere soortgelijke technieken.

Neurolinguïstisch Programmeren

NLP is in 1972 in de Verenigde Staten ontstaan. Deze vorm van therapie is gecreëerd door John Grinder en Richard Bandler en is het resultaat van zorgvuldige observatie en modellering van het werk van opmerkelijke psychotherapeuten als Virginia Satir, Milton Erickson en Fritz Perls.
Deze technieken werden oorspronkelijk ontworpen om mensen in staat te stellen gemakkelijk en effectief gedragspatronen aan te leren die gepaard gaan met uitmuntendheid.

De effectiviteit van Neuro-Linguïstisch Programmeren ligt in het feit dat het niet alleen op het mentale niveau werkt. Het gaat veel verder dan dat door, net als Sophrologie en Hypnose, vooral op het niveau van de emoties te werken. Het doel is rechtstreeks in te grijpen op het onbewuste via de taal en het gebruik van onze vijf zintuigen.

De doeltreffendheid ervan bij de behandeling van tinnitus-symptomen is niet het onderwerp geweest van een studie waarnaar kan worden verwezen.
We kunnen er echter van uitgaan dat NLP, vanwege de instrumenten en middelen die het gebruikt, een geloofwaardige oplossing blijft die voor sommige mensen met tinnitus positieve resultaten kan opleveren.

Cognitieve gedragstherapieën (CGT)

Aanvankelijk ontwikkeld om depressie te behandelen, hebben deze therapieën sindsdien hun waarde bewezen, vooral bij de behandeling van angst en chronische pijn.
Interfererend op het psychologische terrein van de patiënt, is deze alternatieve oplossing ook gebaseerd op het gezamenlijk gebruik van ontspanning en mentale herstructureringstechnieken.

Het doel van cognitieve gedragstherapieën is ook om de houding van de persoon ten opzichte van zijn tinnitus te verbeteren.

De analyse van wetenschappelijke gegevens over deze methode heeft geen significant effect op de subjectieve intensiteit van tinnitus aan het licht gebracht.
Wel werd een significante verbetering in tinnitus-gerelateerde depressie en kwaliteit van leven gevonden, wat erop wijst dat cognitieve gedragstherapie een positief effect heeft op de manier waarop patiënten met tinnitus omgaan.

Ter afsluiting van dit hoofdstuk kan worden gezegd dat deze verschillende methoden deel uitmaken van de gereedschapskist van zelfbehandeling die beschikbaar is voor de persoon met tinnitus en dat, hoewel de genoemde methoden niet beweren dat ze het probleem elimineren.